Jest to rzeźba z kamienia, ufundowana przez katolików niemieckich przed I wojną światową. Było to wotum za ocalenie od epidemii, która zagrażała mieszkańcom Wałcza. Figura przedstawia Matkę Boską trzymającą na kolanach martwego Chrystusa w towarzystwie aniołów, jest to zatem pieta anielska. Pierwsze tego typu rzeźby pojawiały się w Niemczech w I połowie XIV wieku, a następnie nastąpiło upowszechnienie tego wizerunku w całej Europie. Obok figury znajduje się mała gablotka z krótkim opisem Piety w trzech językach.
Pieta wałecka początkowo zlokalizowana była na skrzyżowaniu ulic Bydgoskiej, Kilińszczaków, Wojska Polskiego i Kościuszki.
W artykule Zbigniewa Augustyniaka pt. „Problemy utrzymania kapliczek przydrożnych na przykładzie powiatu wałeckiego” czytamy, iż w 1976 roku władze województwa pilskiego przystąpiły do modernizacji skrzyżowania budując jezdnię dwupasmową z wysepką w innym miejscu. Na tej wysepce stanął pomnik „Krzyże Grunwaldu”. Mieszkańcy uniemożliwili ówczesnym władzom zniszczenie figurki i wywiezienie jej na wysypisko. Znaleźli oni wolną przestrzeń, w bardzo widocznym miejscu, adekwatnym do symboliki rzeźby, zlokalizowaną między blokami mieszkaniowymi, na początku ulicy Kościuszki. Na powyższą lokalizację uzyskano zgodę Wojewody Pilskiego Andrzeja Śliwińskiego, a także ks. Biskupa Ignacego Jeża. Wykonano prefabrykowany cokół i w ciągu 24 godzin udało się Pietę bezpiecznie przenieść w nowe miejsce w dniu 8 sierpnia 1976 roku. Władza podjęła działania restrykcyjne w stosunku do osób fizycznych, ale Pieta została uratowana.
*Augustyniak Z., Problemy utrzymania kapliczek przydrożnych na przykładzie powiatu wałeckiego, w: „Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych”. Tom 5. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz