"Przeszedłszy Polskę wzdłuż i wszerz, a potem układając w pamięci najcharakterystyczniejsze typy krajobrazu polskiego – nie sposób pominąć kapliczek przydrożnych, tkwiącyh w otoku przyrody jak drogie kamienie w pięknej oprawie..."

T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, PAX, Warszawa 1955.

Strona ta jest poświęcona
wartym uwiecznienia przydrożnym kapliczkom i krzyżom, które spotykam na swojej drodze. Zapraszam... już od 11 lat.

Kapliczka Matki Bożej Różańcowej w Szarowie

Kapliczka Matki Bożej Różańcowej w Szarowie

Kapliczka powstała w 1852 r.
Fundatorami – jak wynika z napisu na cokole – byli Benedykt i Anastazja Wójcikowie („Wóycikowie”), którzy „proszą o tron pozdrowienia do Matki Boski Różańcowey za zmarłych”. Ponadto pod napisem jest jeszcze jedna data – 1901, jest to zapewne rok odnowienia kapliczki.

Pod brązowym, czterospadowym daszkiem zwieńczonym krzyżem mieści się pokaźnych rozmiarów figurka Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem. Postać Maryi okrywa niebieska szata, granatowy płaszcz i złota korona, natomiast Dzieciątko Jezus, które trzyma w ręce kulę, ubrane jest w różową szatkę.
Z prawej strony mamy płaskorzeźby: Św. Anastazji, patronki fundatorki – w czarnej sukni, niebieskim płaszczu, z palmą męczeńską i Św. Franciszki – w niebieskich szatach, z różańcem.
Z lewej: Św. Benedykt, patron fundatora – w stroju biskupim: mitrze, czarnej sutannie, granatowym ornacie, niebieskim płaszczu, z pastorałem w dłoni i Św. Florian, patron strażaków – zgodnie z przyjętą ikonografią, w stroju rzymskiego żołnierza, polewający wodą płonący budynek.
Kapliczka jest zadbana, świeżo odmalowana, umajona. Stanowi nieodłączny element krajobrazu wsi, niejako wskazując kierunek na skrzyżowaniu dróg.


Brak komentarzy: