Kapliczka powstała w 1852 r.
Fundatorami – jak wynika z napisu na cokole – byli Benedykt i Anastazja Wójcikowie („Wóycikowie”), którzy „proszą o tron pozdrowienia do Matki Boski Różańcowey za zmarłych”. Ponadto pod napisem jest jeszcze jedna data – 1901, jest to zapewne rok odnowienia kapliczki.
Pod brązowym, czterospadowym daszkiem zwieńczonym krzyżem mieści się pokaźnych rozmiarów figurka Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem. Postać Maryi okrywa niebieska szata, granatowy płaszcz i złota korona, natomiast Dzieciątko Jezus, które trzyma w ręce kulę, ubrane jest w różową szatkę.
Z prawej strony mamy płaskorzeźby: Św. Anastazji, patronki fundatorki – w czarnej sukni, niebieskim płaszczu, z palmą męczeńską i Św. Franciszki – w niebieskich szatach, z różańcem.
Z lewej: Św. Benedykt, patron fundatora – w stroju biskupim: mitrze, czarnej sutannie, granatowym ornacie, niebieskim płaszczu, z pastorałem w dłoni i Św. Florian, patron strażaków – zgodnie z przyjętą ikonografią, w stroju rzymskiego żołnierza, polewający wodą płonący budynek.
Kapliczka jest zadbana, świeżo odmalowana, umajona. Stanowi nieodłączny element krajobrazu wsi, niejako wskazując kierunek na skrzyżowaniu dróg.
Kapliczka jest zadbana, świeżo odmalowana, umajona. Stanowi nieodłączny element krajobrazu wsi, niejako wskazując kierunek na skrzyżowaniu dróg.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz