Strona poświęcona fotografiom i opisom przydrożnych kapliczek, które spotkałam na swej drodze...
"Przeszedłszy Polskę wzdłuż i wszerz, a potem układając w pamięci najcharakterystyczniejsze typy krajobrazu polskiego – nie sposób pominąć kapliczek przydrożnych, tkwiącyh w otoku przyrody jak drogie kamienie w pięknej oprawie..."
T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, PAX, Warszawa 1955.
Strona ta jest poświęcona wartym uwiecznienia przydrożnym kapliczkom i krzyżom, które spotykam na swojej drodze. Zapraszam... już od 11 lat.
Kapliczka Pana Jezusa i Matki Bożej - Dąbie
Cyryl, (wcześniej Konstanty) zwany również Filozofem i jego starszy brat Michał, w zakonie Metody, urodzili się na pograniczu Słowiańszczyzny w Tesalonikach w IX wieku.
Obaj odznaczali się wybitnymi zdolnościami i wykształceniem. Cyryl po studiach w Konstantynopolu otrzymał święcenia i został bibliotekarzem przy kościele Hagia Sophia, ale szybko porzucił to zajęcie i przeniósł się do klasztoru nad Bosforem. Później objął katedrę filozofii w akademii cesarskiej, ale z tego również zrezygnował i udał się na górę Olimp, gdzie już od ok. 840 r. przebywał jego starszy brat Metody.
Bracia zachęceni pomyślnym przebiegiem misji udali się do Konstantynopola po nowych misjonarzy, ale okazało się, że muszą jechać na synod do Wenecji i bronić się przed oskarżeniem biskupów niemieckich o herezję. W 867 r. udali się do Rzymu, gdzie papież Hadrian II zalecił odprawianie liturgii w języku słowiańskim nie tylko wśród tych ludów, ale również w niektórych bazylikach Wiecznego Miasta. Nakazał również uroczyste złożenie ksiąg liturgicznych na ołtarzu w kościele Matki Boskiej, zwanym Fatne i udzielił Metodemu święceń kapłańskich.
Metody ochrzcił czeskiego księcia Borzywoja i jego żonę Ludmiłę oraz doprowadził do chrztu księcia Wiślan, podróżował także do słowian bałkańskich. Zmarł na Morawach.
Papież Jan Paweł II ogłosił św. Cyryla i Metodego głównymi, obok św. Benedykta, patronami Europy.
Święto patronalne 14 lutego.
Kapliczka domkowa Dzieciątka Jezus - Sawa
Kapliczka domkowa, odrestaurowana. Wewnątrz znajduje się figura Dzieciątka Jezus trzymającego w ręku kulę, symbolizującą ziemię. Drugą ręką błogosławi.
Pierwsze ślady czci Dzieciątka Jezus odnajdujemy na kartach Nowego Testamentu. Niewątpliwie pierwszymi adoratorami Bożej Dzieciny byli Maryja Panna i św. Józef.
W Ewangeliach czytamy nadto:
- o hołdzie pasterzy, którzy ‘udali się z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie’ /Łk 2,16/,
- o czci wyrażonej przez Mędrców ze Wschodu, którzy ‘upadli na twarz i oddali Dziecięciu pokłon’ /Mt 2,11/,
- o starcu Symeonie, który: ‘wziął Dziecię w objęcia i błogosławił’ /Łk 2,28/,
- oraz o prorokini Annie: ‘sławiła Boga i mówiła o Dziecięciu wszystkim’ /Łk 2,38/.
Zapoczątkowany w IV wieku ruch pielgrzymkowy do Ziemi Świętej, wzrósł znacznie w okresie średniowiecza, wtedy to tłumy pielgrzymów, obok nawiedzania Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie, docierały do Groty Narodzenia w Betlejem, nad którą dzięki fundacji cesarza Konstantyna i jego matki św. Heleny, wzniesiono bazylikę.
Pod koniec średniowiecza kult Dzieciątka Jezus upowszechnił się już w Czechach, Holandii i Niemczech oraz w krajach skandynawskich.
Za światowe ognisko kultu Dzieciątka Jezus uważany jest karmel francuski: klasztor Karmelitanek Bosych w Beaune był do XVII wieku najważniejszym ośrodkiem kultu Dzieciątka w Europie.
Po 1655 r. centrum kultu Bożej Dzieciny stała się Praga.
Figurka Praskiego Dzieciątka wysoka na 45 cm , była własnością rodziny Manrique de Lara. Rodzina cenną figurkę przekazała Karmelitom Bosym przy kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Pradze. Karmelici Dzieciątko Jezus naprawdę umiłowali. Niestety w okresie wojny 30-letniej, w roku 1630 byli zmuszeni do ucieczki. Sasowie spustoszyli klasztor i kościół; Dzieciątku obie rączki odłamali i porzucili je za ołtarzem. Po siedmiu miesiącach Karmelici mogli wrócić, naprawić figurkę i oddawać jej należną cześć.
Coraz więcej wierzących zaczęło się uciekać do Dzieciątka Jezus, szukać pociechy i pomocy przedstawiając swe prośby, które rzeczywiście były wysłuchiwane /uzdrowienia, ocalenie Pragi przed najazdem Szwedów, uratowanie przed epidemią moru, itp./.
Jezulątko otrzymuje mnóstwo wotów, a w roku 1655 jest uroczyście koronowane przez praskiego biskupa. Korona jest symbolem i znakiem królewskiej i boskiej godności Boga, który stał się małym dzieckiem. W roku 1741 figurka zostaje przeniesiona na boczny ołtarz, na którym jest do dnia dzisiejszego.
Kapliczka Matki Bożej i Pana Jezusa - Sawa
Kapliczka z piaskowca.
We frontowej wnęce płaskorzeźba Matki Bożej Różańcowej, pod nią płaskorzeźba III Upadku Pana Jezusa.
Inskrypcja dosyć nieczytelna: „FONDATOR JĘDRZEJ MAJKA PROSI O ZDROWAŚ MARYA”.
Zwieńczona krzyżem z Panem Jezusem, pod blaszanym daszkiem.
Z prawej wizerunek Św. Marcina w stroju Biskupin i żebrakiem u stóp, z lewej – Św. Andrzeja z charakterystycznym krzyżem „św. Andrzeja”.
Figury Matki Bożej i Pana Jezusa Frasobliwego przed Kościołem pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski - Krasne Lasocice
Kapliczka Serca Pana Jezusa, Matki Bożej i Św. Katarzyny - Krasne Lasocice
Kapliczka w centrum wsi, na skrzyżowaniu dróg.
Na samej górze, pod krzywym blaszanym daszkiem umieszczono dosyć schematyczną figurę Pana Jezusa z Miłosiernym Sercem.
Poniżej figura Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus umieszczona w niszy frontowej, pod nią – płaskorzeźba ze Św. Katarzyną i napis: „FANDATOROWIE FIGORY JAN I KATARZYNA (…) PROSZĄ O WESTCHNIENIE DO BOGA R. P. 1892”
Z prawej strony płaskorzeźby Św. Józefa z Dzieciątkiem i Św. Elżbiety, z lewej – Św. Jan Chrzciciel! (ciekawa odmiana, gdyż zwykle umieszczany jest wizerunek Św. Jana Nepomucena) oraz Św. Piotr z kluczami.
Kapliczka Św. Jana Nepomucena, Matki Bożej i Św. Andrzeja - Krasne Lasocice
Kapliczka znajduje się na terenie sadu owocowego, wykonana jest z piaskowca.
Na samym szczycie figura Św. Jana Nepomucena, pod nim od frontu płaskorzeźby: Matki Bożej z Dzieciątkiem, Św. Andrzeja z charakterystycznym krzyżem, III Upadku Pana Jezusa i inskrypcja:
„FUNDATOROWIE JĘDRZEJ BOGACZ REGINA ŻONA, JAN ZAJĄC AGNIESZKA ŻONA PROSZĘ PRZECHODNIA O WESTCHNIENIE ZA SOBĄ DO BOGA 1873”.
Z prawej strony widnieją płaskorzeźby: Św. Agnieszki – nieczytelna postać, jednak „zdradza ją” baranek ;), Św. Mikołaja z laską, sztabkami złota i w stroju biskupim i Św. Pawła.
Z lewej – Św. Teresa, Św. Kazimierz w stroju królewskim i Św. Weronika.
Kapliczka domkowa Matki Bożej Częstochowskiej i Św. Jana Nepomucena - Żerosławice
Kapliczka drewniana, obita boazerią, na skrzyżowaniu, blisko dworskiego stawu.
Wewnątrz znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej (w centrum) oraz figury Matki Bożej z Dzieciątkiem i Świętego Jana Nepomucena. Kształt kapliczki jest nietypowy, gdyż zbudowano ją na planie pięciokąta. W ten sposób utworzyły się 2 boczne ołtarze.
Zgromadzono tu także wota: perły, różańce i krzyżyki.
W bliskim sąsiedztwie od kapliczki znajduje się pomnik, ufundowany przez mieszkańców Żerosławic na pamiątkę tragicznych wydarzeń.
W dniu 7 listopada 1944r. hitlerowcy przywieźli do dworu w Żerosławicach 33 więźniów z Montelupich i Bochni oraz 7 osób ze Słupi. Razem 40 osób. 28 z nich powieszono, 12 zastrzelono. Następnie Niemcy podpalili zabudowania dworskie i złożone w nich ciała Polaków.
Kapliczka domkowa Św. Jana Nepomucena - Grabie
Kapliczka domkowa Św. Jana Nepomucena, odrestaurowana w roku 2010 r. ze środków gminy Łapanów i Województwa Małopolskiego.
Znajduje się w Grabiu na rozwidleniu dróg na Kępanów, Łapanów i Tarnawę, w sąsiedztwie mostu nad Stradomką. Jest murowana z kamienia i gliny, z półokrągło zamkniętym wejściem, z pięknym posągiem św. Jana Nepomucena pochodzącym z I połowy XIX wieku, wykonanym w manierze barokowej.
Według podania przyniosła go powódź i w miejscu odnalezienia rzeźby wzniesiono kapliczkę.