"Przeszedłszy Polskę wzdłuż i wszerz, a potem układając w pamięci najcharakterystyczniejsze typy krajobrazu polskiego – nie sposób pominąć kapliczek przydrożnych, tkwiącyh w otoku przyrody jak drogie kamienie w pięknej oprawie..."

T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, PAX, Warszawa 1955.

Strona ta jest poświęcona
wartym uwiecznienia przydrożnym kapliczkom i krzyżom, które spotykam na swojej drodze. Zapraszam... już od 11 lat.

Kapliczka domkowa Dzieciątka Jezus - Sawa

Kapliczka domkowa Dzieciątka Jezus - Sawa
Kapliczka domkowa, odrestaurowana. Wewnątrz znajduje się figura Dzieciątka Jezus trzymającego w ręku kulę, symbolizującą ziemię. Drugą ręką błogosławi.
Pierwsze ślady czci Dzieciątka Jezus odnajdujemy na kartach Nowego Testamentu. Niewątpliwie pierwszymi adoratorami Bożej Dzieciny byli Maryja Panna i św. Józef.
W Ewangeliach czytamy nadto:
- o hołdzie pasterzy, którzy ‘udali się z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie’ /Łk 2,16/,
- o czci wyrażonej przez Mędrców ze Wschodu, którzy ‘upadli na twarz i oddali Dziecięciu pokłon’ /Mt 2,11/,
- o starcu Symeonie, który: ‘wziął Dziecię w objęcia i błogosławił’ /Łk 2,28/,
- oraz o prorokini Annie: ‘sławiła Boga i mówiła o Dziecięciu wszystkim’ /Łk 2,38/.

Zapoczątkowany w IV wieku ruch pielgrzymkowy do Ziemi Świętej, wzrósł znacznie w okresie średniowiecza, wtedy to tłumy pielgrzymów, obok nawiedzania Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie, docierały do Groty Narodzenia w Betlejem, nad którą dzięki fundacji cesarza Konstantyna i jego matki św. Heleny, wzniesiono bazylikę.
Pod koniec średniowiecza kult Dzieciątka Jezus upowszechnił się już w Czechach, Holandii i Niemczech oraz w krajach skandynawskich.
Za światowe ognisko kultu Dzieciątka Jezus uważany jest karmel francuski: klasztor Karmelitanek Bosych w Beaune był do XVII wieku najważniejszym ośrodkiem kultu Dzieciątka w Europie.
Po 1655 r. centrum kultu Bożej Dzieciny stała się Praga.

Figurka Praskiego Dzieciątka wysoka na 45 cm , była własnością rodziny Manrique de Lara. Rodzina cenną figurkę przekazała Karmelitom Bosym przy kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Pradze. Karmelici Dzieciątko Jezus naprawdę umiłowali. Niestety w okre­sie wojny 30-letniej, w roku 1630 byli zmu­szeni do ucieczki. Sasowie spustoszyli klasztor i kościół; Dzie­ciątku obie rączki odłamali i porzucili je za ołtarzem. Po siedmiu miesiącach Karmelici mogli wrócić, naprawić figurkę i oddawać jej należną cześć.
Coraz więcej wierzących zaczęło się uciekać do Dzieciąt­ka Jezus, szukać pociechy i pomocy przedstawiając swe prośby, które rzeczywiście były wysłuchiwane /uzdrowienia, ocalenie Pragi przed najazdem Szwedów, uratowanie przed epidemią moru, itp./.
Jezulątko otrzymuje mnóstwo wotów, a w roku 1655 jest uroczyście koronowane przez praskiego biskupa. Korona jest symbolem i znakiem królewskiej i boskiej godności Boga, który stał się małym dzieckiem. W roku 1741 figurka zostaje przenie­siona na boczny ołtarz, na którym jest do dnia dzisiejszego.

Brak komentarzy: