"Przeszedłszy Polskę wzdłuż i wszerz, a potem układając w pamięci najcharakterystyczniejsze typy krajobrazu polskiego – nie sposób pominąć kapliczek przydrożnych, tkwiącyh w otoku przyrody jak drogie kamienie w pięknej oprawie..."

T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, PAX, Warszawa 1955.

Strona ta jest poświęcona
wartym uwiecznienia przydrożnym kapliczkom i krzyżom, które spotykam na swojej drodze. Zapraszam... już od 11 lat.

Obraz Bł. Brunona Zembola w ołtarzu w Kościele pw. Śś. Apostołów Szymona i Tadeusza Judy w Łętowni

Obraz Bł. Brunona Zembola w ołtarzu w Kościele pw. Śś. Apostołów Szymona i Tadeusza Judy w Łętowni
Jan Brunon Zembol urodził się 7 września 1905 w Łętowni, zmarł 21 sierpnia 1942 r. w KL Dachau. To błogosławiony Kościoła katolickiego, polski duchowny katolicki, franciszkanin, męczennik II wojny światowej.
Urodził się we wsi Łętownia w rodzinie średnio zamożnych gospodarzy jako jedno z trzynaściorga dzieci. Jego rodzicami byli Franciszek i Anna z Radoniów. W latach
1912-17 uczęszczał do miejscowej szkoły podstawowej. W 1922 roku wstąpił do zakonu franciszkanów i 12 listopada przyjął imię Brunon. Przebywał w klasztorach w Przemyślu, Stopnicy, Kętach, Włocławku, Krakowie i Lwowie. Śluby zakonne złożył 6 marca 1932. Od roku 1933 pracował w klasztorze w Sądowej Wiszni, a od 1937 r. pracował w klasztorze w Chełmie. Już w 1939 r. został aresztowany przez hitlerowców razem z innymi braćmi i uwięziony w zamku lubelskim. W czerwcu 1940 r. został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, a w grudniu tego samego roku przewieziono go do obozu Dachau. 21 sierpnia 1942 r. zmarł tam na skutek nieludzkiego traktowania.
Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 roku w Warszawie w grupie 108 błogosławionych męczenników.

Brak komentarzy: